نگاه آیینی به گردشگری ایرانی

گردشگری آیینی حاصل پیوند سفر با فرهنگ است. سفری که به واسطه آن انسان موفق به کشف آیین ها، اعتقادات و باورهایی می شود که در روح مکان جاری است و ریشه در فرهنگ کهن این مرز و بوم دارد. این آیین ها اکثراً وابسته به زمین و مکان هستند، به عبارتی مکان و آیین در قالب یک موجود زنده به حیات خود ادامه داده و می دهند. یکی جسم است و دیگری روح. گردشگری آیینی نوع خاصی از گردشگری فرهنگی است که آدمی را با اعتقادات و باورهای برخاسته از یک جامعه خاص آشنا می کند. چیستی گردشگری آیینی به همراه بررسی مجموعه «چشمه علی» دامغان به عنوان یک نمونه موردی حائز اهمیت، هدف از نگارش مقاله ذیل است.